Besigheid24
Opbrengsboere in Upington is Dapper vir Water
In die aardse groenvlaktes van Upington, ‘n dorpie wat bekend is vir sy ryklandbou tradisie, is ‘n ernstige krisis aan die gang. Boere wat afhanklik is van die land se waterbronne, ervaar die gevolge van ‘n aanhoudende droogte wat nie net hul gewasse bedreig nie, maar ook hul lewensbestaan.
Die Uitdagings van Droogte
Upington, geleë in die Noord-Kaap, is gewoonlik ‘n gebied met ‘n speelse son en ‘n omgewing wat geskik is vir boerdery. Maar die afgelope paar jaar het die weer ‘n ommekeer geneem. Langdurige droë tye het gelei tot ‘n ernstige watertekort. Plaaslike boere het begin om hul bekommernisse te deel oor die impak wat die klimaatverandering op hul produksie het. Die gebrek aan reënval het nie net hul gewasse beïnvloed nie, maar ook die diere wat hulle aanhou vir lewensmiddele.
Die Waterkrisis
Die meeste van die boere in die omgewing maak staat op die Grensrivier en plaaslike damme as hul primêre waterbronne. Met die stygende temperature en skaarste, het hierdie natuurlike bronne begin opdroog. Apenas se boere voel toenemend desperaat. Gesinne wat al geslagte lank op die landbou staatgemaak het, wonder hoe hulle gaan oorleef. Die vraag van water is nie net ‘n praktiese een nie – dit is ‘n kwessie van oorlewing.
‘n Gemeenskap se Stryd
In die gesig van hierdie uitdagings het die gemeenskap van Upington nie stilgebly nie. Boere en hul gesinne het saamgespan om oplossings te vind, soos om watersuiweraars te gebruik en pragmatiek te neem in die bestuur van hul bestaande watervoorrade. Sommige boere het ook begin om alternatiewe metodes te ondersoek, soos druipbesproeiing en die gebruik van herwinde water, maar hierdie metodes is dikwels beperk deur finansiële uitdagings.
Die plaaslike regering het beloof om die probleem aan te spreek, maar vir baie boere voel dit asof die aksies te laat en te min is. Die voortdurende druk om te oorleef kombineer met ‘n gebrek aan onmiddellike hulp, en dit laat baie boere gefrustreerd en angstig.
Toekomstige Hoop
Ten spyte van die uitdagings, is daar nog ‘n ligte glans van hoop. Organisasies en NGO’s in die streek werk saam met boere om volhoubare praktyke te implementeer en om die bewustheid van die waterkrisis te verhoog. Deur gemeenskaplike projekte kan boere nuwe tegnologieë en benaderings aanneem wat hulle kan help om slimmer en meer doeltreffend te boer.
Die stryd van die Upington-boere is ‘n herinnering aan die krag van die natuur en die benarde posisie waarin hulle is. Hulle woede en frustrasie oor die watertekort kan dalk die aanvang van ‘n groter beweging wees om nie net medisinale verandering aan te bring, maar ook om ‘n groter bewustheid te skep oor die belangrikheid van waterbestuur in Suid-Afrika.
In ‘n tyd waar water soos goud begin voel, bly die hoop op ‘n oorvloedige reënval en ‘n herstel van die natuurlike bronne ‘n soos’n belangrike gebed vir elke boer in Upington.
