Besigheid24
Tariewe het Essensieel die Agoa Beleid Gekanselleer – ‘n Kyker na die Gevolge
Die Afrikaanse Groei en Ontwikkeling Akkoord (Agoa) was oorspronklik ‘n belangrike handelsinitiatief van die Verenigde State, gemik op die bevordering van ekonomiese groei en samewerking met sub-Sahara-Afrika. Hierdie beleid het mense in die streek die geleentheid gebied om hul produkte sonder tariewe na die VSA uit te voer, wat ‘n hupstoot aan plaaslike bedrywe gegee het. Maar met die onlangse verhoging van tariewe het hierdie baat, wat oorspronklik gestig is om Afrika se ekonomiese ontwikkeling te ondersteun, nou die vermoë om sy doelwitte te bereik, feitlik geannuleer.
Die implikasies van verhoogde tariewe is verreikend. Dit het nie net die mededingendheid van Afrikaanse produkte op die Amerikaanse mark benadeel nie, maar ook die hele ekosisteem rondom vervaardiging en uitvoer in verskeie lande in Afrika beïnvloed. Die idee agter Agoa was om ‘n gunstige omgewing te skep wat handel, belegging en werkskepping in Afrika sou stimuleer. Tog, soos tariewe toegepas en geopolitieke spanning toeneem, het baie lande in die streek gesukkel om die voordele wat Agoa bied, te benut.
Neem byvoorbeeld Suid-Afrika – een van die grootste begunstigdes van Agoa. Die verhoging van tariewe op die uitvoer van belangrike goedere soos motorvoertuie en landbouprodukte het die plaaslike industrieë ernstig benadeel. Boere en vervaardigers wat eens op die Amerikaanse mark staatgemaak het, vind dit nou moeilik om mee te ding teen mededingers uit ander wêrelddele waar tariewe nie so ‘n groot rol speel nie. Dit het ‘n direkte invloed op werksgeleenthede, wat waarskynlik sal lei tot werkloosheid en ‘n negatiwiteit in die ekonomiese omgewing.
Boonop het die verhoogde tariewe ‘n breër impak op die politieke en sosiale stabiliteit in die streek. As mense se middele om in hul lewensonderhoud te voorsien, afneem, kan dit lei tot ontevredenheid en verhoogde spanning binne samelewings. Nogtans is dit belangrik om te erken dat die gevolge nie net beperk bly tot die ekonomie nie, maar ook die verhouding tussen die VSA en die Afrikaanse lande kan negatief beïnvloed. Die vertroue wat in die Agoa-initiatieven gebou is, is op ‘n skaal wat nie maklik herstel kan word nie.
Met die geleidelijke vernietiging van Agoa se voordele, moet Suid-Afrika en ander lande in sub-Sahara-Afrika egter nie net wag vir ‘n verandering in die Amerikaanse beleid nie. Dit is tyd vir ‘n herbeplanning van die strategiese benadering tot internasionale handel. Dit kan behels dat daar sterker bilaterale en multilaterale handelsverdrags gebou word en dat daar meer fokus geplaas word op die afrikaanse kontinentself, om interne handel te bevorder en minder afhanklik te wees van eksterne markte.
Die stelling is eenvoudig: Tariewe het ‘n groot invloed gehad op die aanname van ontwikkelingsinisiatiewe soos Agoa, en as daar nie vinnig aksie onderneem word nie, sal die langtermyngevolge op die Afrikaanse ekonomieë en hul mense intens wees. Die wyse waarop regerings op die kontinent hierdie uitdagings hanteer, sal bydra tot die toekomstige stabiliteit en groei van die hele streek.
